2012 wordt een ander jaar….

Leven in balans, Mantelzorg 16 Reacties

Mijn man Mon en ik wonen sinds 1998 in een huis met een inpandig appartement voor mijn schoonouders. Mijn man is enigst kind en destijds was de gedachten: als zijn ouders ouder en hulpbehoevend worden is het handig als je ze in de buurt hebt. Pa is 8 jaar geleden overleden en de moeder van Mon leefde daarna alleen naast ons. Mon kreeg eind 2008 een ongeval in huis en raakte gehandicapt. Hij heeft hulp nodig bij zijn dagelijks functioneren. De bedoelde mantelzorg werd als het ware “omgedraaid”.
Zijn moeder was overdag altijd in de buurt om hem te helpen, ze hield een oogje in het zeil en dat gaf mij een gerust gevoel als ik naar mijn werk ging. Zeker hierdoor kregen wij ons leven weer op de rails.
Vrijdag 23 december 2011, in de stilte van de vroege morgen, is mijn schoonmoeder geheel onverwachts overleden….. Vandaag namen we afscheid van haar. Ons leven is niet meer hetzelfde, 2012 begint met rouwen en met het aanpassen van de indeling, verdeling en toedeling van (werk en) mantelzorg. 2012 lijkt in meerdere opzichten een ander jaar te worden.

Met de volgende woorden namen we afscheid van mijn schoonmoeder:

Het is stil om ons heen,
Nooit meer Kerst samen met jou,
Nooit meer samen aan het avondeten met jou,
Nooit meer een praatje samen ’s morgens bij de krant.

Het is stil om ons heen,
Nooit meer je kinderliedjes horen zingen voor de hondjes,
Nooit meer kiezen welke vlaai je wilt uit de winkel,
Nooit meer ’s middags de vertrouwde boterham met Mon.

Het is stil om ons heen,
Nooit meer samen achter in de tuin op het bankje,
Nooit meer gesteggel over de planten en bloemen in de tuin,
Nooit meer je zien zitten voor het raam.

Het is stil om ons heen,
Nooit meer je stem kunnen horen,
Nooit meer de dagelijkse bezoekjes van Mieke waar je zo van genoot,
Nooit meer je lekkere wafels met Oud- en Nieuw.

Het is stil om ons heen,
Nooit meer even de Mam kunnen vragen over vroeger,
Nooit meer het dagelijkse bakje fruit voor Mon,
Nooit meer al je zorgen en je bezorgdheid om ons heen.

Het is stil om ons heen,
Dank je Mam, voor al je goede zorgen. Dank je Mam, voor wie je was. We zullen je niet vergeten.

29 december 2011

< VorigeVolgende >

Reacties 16

  1. Lieve Marjo,

    Ik wens jou en Mon heel veel sterkte. Want dat er veel gaat veranderen is wel heel erg duidelijk. Hoop dat je alles goed geregeld krijgt.

  2. Lieve Marjo en Mon,
    Ik ben geroerd door deze warme woorden, maar ook door ‘hoe de dingen gaan’. Jullie zijn met je schoonouders samen een pad opgegaan, rekenend op het vervullen van een verzorgende rol voor jullie (schoon) ouders. Maar alles liep totaal anders dan bedacht. Hoe het leven zijn eigen weg gaat… dat boeit en ontroert me. Wie zijn wij? Waarvoor zijn wij op aard?
    Blijkbaar niet om alles van tevoren te bedenken, in te richten en te controleren…., want dat levert voortdurend confrontatie met onvermogen en bijbehorende frustratie.
    Ook wij werden geconfronteerd met een doorsnijding van ‘hoe wij dachten dat onze toekomst er uit zou zien’. Overgave aan hoe het gaat en daar de kansen in te zien en te pakken, lijkt mij waarvoor het leven bestemd is.
    Heel veel sterkte, rust en liefs van Wim en Cora

    1. Lieve Cora en Wim,
      Dank je voor jullie mooie reactie. Het helpt te verwerken en verder te gaan. We zijn op weg…dat zei de priester gisteren tijdens het afscheid van Mam ook. Het is zo treffend allemaal. Dank je.

  3. Lieve Marjo,
    mijn oprechte condoleances. Heel veel sterkte toegewenst voor jou en Mon de komende tijd. Jullie zullen inderdaad het leven opnieuw in moeten delen en weer op de rit krijgen. Het zal niet gemakkelijk worden maar je bent een supervrouw, dus uiteindelijk komen jullie ook hier weer doorheen. Veel liefs, Wiesje

  4. Twee jaar geleden overleed onze lieve (schoon)moeder, op 31 december 23.25 uur, aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Na 6 maanden zorg in het ziekenhuis, thuis en in het hospice was haar kaarsje uitgebrand. De gedachte en wetenschap dat wij, samen met haar naasten, ervoor zorg hebben kunnen dragen haar laatste stappen dragelijker en menswaardiger te laten verlopen is een enorme troost bij alle gemis.

    Je woorden en gedicht zijn zo herkenbaar………………
    2012 zal een vreemd jaar worden. Een jaar waarin jouw gedicht opvallend vaak bewaarheid wordt. Ik spreek de wens uit dat jullie de kracht zullen vinden en krijgen welke wij ook hebben mogen ervaren.
    Het verdriet zal plaats maken voor de leuke en mooie momenten waarin jullie nog allemaal samen waren. In deze zin wil ik jullie de beste wensen sturen voor het nieuwe jaar.

  5. De woorden van afscheid vertellen het leven van jullie Mam zoals het was. De woorden ‘nooit meer…’ vertellen de onomkeerbaarheid van de dood. De woorden ‘het is stil om ons heen’ vertellen het gemis.

    In liefde verwoord.
    Marjo, ik wens jou en Mon een sterk jaar toe, waarin verdriet, gekoesterde herinneringen en geluk hun plaats krijgen.

    Een lieve groet van Suzanna

    1. Dank je Suzanne, jouw reactie maakte me even sprakeloos. Heel bijzonder en zeer speciaal, zo ervaren we je woorden voor ons. Ze geven troost en sterkte tegelijk, dank je. Mon en ik wensen jou ook een sterk en mooi nieuw jaar toe.
      Liefst, Marjo

  6. marjo en mon wij vinden heel erg voor jullie het zal een gemis zijn op alle gebied ik hoop dat jullie rust krijgen en het verdriet een plekje kunnen geven groetjes corrie en harry

    1. Dag Corrie en Harrie,
      Wat mooi dat jullie op deze wijze (digitaal) naar ons reageren. Het raakt me. We vonden het erg fijn dat jullie donderdag bij ons waren. Jullie woorden troosten ons en zeggen ons dat we samen sterk zijn. Dank je.

  7. Marjo en Mon, zoals het was zal het nooit meer zijn … Jullie (schoon)moeder is niet meer. Maar de geest zal jullie niet van haar kunnen scheiden. En zo zal ze blijven voortleven. In dat vleugje wind, dat druppeltje regen, die mooie bloem, dat zonnestraaltje, het fruit dat je eet, het liedje dat je hoort of de geur van versgebakken wafels …

  8. Dag Marjo en Mon,
    Ik wens jullie allebei heel veel sterkte met het overlijden van jullie (schoon)moeder. Voor jullie zal zij pas echt dood zijn, als je haar vergeten bent. Misschien dient jullie dat tot steun.
    Niet minder welgemeend maar zo krijgt een nieuwjaarswens wel een heel andere, diepere betekenis. Sterkte en een goed 2012!

Laat een antwoord achter aan marjobrounsbackhuis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *