‘Kunnen we naar het einde van de wereld rijden?’ Ik vraag het mijn vriendin als ik bij haar in de auto stap voor onze gezamenlijke …
Streven naar beter
‘Heeft hij nog altijd zo veel pijn?’ Of ‘Gaat het al wat beter met hem?’ Ik krijg deze vragen – 13 jaar na het ongeval …
Niet helpen?
Op Mon zijn bureau ligt een aanwijsstokje. Zo’n stokje dat leraren of sprekers bij een presentatie gebruiken om iets op een bord of scherm aan …
Mijmeringen
‘Ik lees alles van je, ik like dan wel niet alles, maar lezen doe ik het wel’, zegt ze terwijl ze haar wandelschoenen aantrekt. Vandaag …
Vol verrassingen
Zo’n groot huis en wat een tuin! En doe je dat allemaal zelf? Dat je geen hulp neemt…! Je hebt daar recht op, wist je …
Drie vreugde-dingen
Eind vorig jaar las ik het boek Optie B van Sheryl Sandberg. Zij verloor haar man en schreef over haar proces van verdriet en veerkracht. …
Kumt good!
Mon begint de dag met veel pijn, met veel hulpvragen en ook met veel kritiek op hoe ik hem help. Wanhopig kan ik daarvan worden, …
Niet meer vergeten
‘Wat loop je met dat gele papier in je handen?’ Mon ligt nog op bed als ik ‘s morgens een paar keer langs hem loop …
Fijn en gezellig
Elke Hemelvaartsdag begint Mon de dag behoorlijk gespannen en met veel stress. Want ik ben er die hele dag niet. Het is vriendenwandeldag vandaag en …
Leren klussen
Sinds het ongeval van Mon heb ik redelijk leren klussen (vind ik zelf). Mon gaf daarbij regelmatig aanwijzingen in hoe en wat, regelmatig kon ik …
Mooie mensen
‘Zou je wel gaan?’ Mon hoort in het ochtendnieuws over de Code Geel die het KNMI voorspelt voor Limburg. Tuurlijk ga ik, want het is …
Om te koesteren
Mon en ik slapen al een aantal jaar niet meer samen. Dat klinkt als ‘Lieve help!’, maar zo ervaar ik dat niet. Toen Mon op …
Onverwoestbaar optimisme
De bel gaat, er wordt een lief bloemetje bezorgd. Lieve vrienden dachten aan ons en roemden op het alleraardigste kaartje mijn ‘onverwoestbaar’ optimisme. Het ontroert …
Een prachtige vraag
‘Vertel eens hoe jullie het samen doen.’ Dit was de eerste vraag van de thuiszorgmeneer, toen zij vorig jaar starten met de zorg voor Mon. …
Durf en veerkracht
‘Je gaat dit dragen. Met dat wat je van je ouders meekreeg, ga je dit dragen.’ Het zijn de woorden van een dierbare vrouw, die …
Samen dansen
“Ik heb stiekem met je gedanst, ik hoop dat je het leuk vond….” Van die dagen dat zo’n deuntje alsmaar in je hoofd blijft ronddraaien. …
Helemaal oké
Een aantal jaren was ik met collega’s voor een tweedaagse teambuilding in de Ardennen. Gelet op de zorgbehoefte van Mon – ook toen al – …
Een vrolijke boel
Mon heeft opnieuw een aantal dagen achter elkaar met veel pijn. Piekeren over de mogelijke oorzaken, dat doen we al lang niet meer. De pijn …
Durf te verlangen
Mijn vriendin is er vandaag eerder dan de thuishulp. ‘Gaan we?’ vraagt ze gelijk en kordaat. Ik twijfel even…de thuishulp is er immers nog niet. …
Ik kan er zomaar aan wennen
Je ziet er goed uit!’ Ik tref een goede kennis bij de zaterdagboodschappen. Het is een tijd geleden dat ik haar sprak, toen vooral over …
De kunst van het laten
‘Ik ga en laat jullie nu’, zo zei ik vanmiddag gedag tegen Mon en de thuishulp. Mon kan goed zelf het verhaal doen van ons …
Theezakjes -vragen
Doen jullie dat ook? De vragen van de theezakjes beantwoorden bedoel ik. Ik probeer het regelmatig. Vragen als ‘Hoe ziet je ochtendritueel eruit?’ of ‘Wat …
Ongewoon gewoon
‘Mooi om te zien hoe je hem helpt, maar tegelijkertijd ook heftig als ik zie hoeveel hulp hij nodig heeft om vanaf een stoel met …
Minder streng voor mijzelf
Overal in ons huis staan (en liggen) boeken, veel boeken. Niet gerangschikt op alfabet of soort, maar ingedeeld in Gelezen, Nog lezen en Niet te …
Kleine stappen, grote mijlpalen
De deurbel gaat, de apotheekmeneer staat aan de deur. Ik heb mijn wandelschoenen aan en sta op het punt om te vertrekken richting Puth voor …