Ik weet niet wat ik indrukwekkender vind in het boek Dansen met de vijand. Is het het verhaal van tante Roosje, haar oorlogsjaren, haar kracht en moed of hoe Paul Glaser het verhaal van Roosje verzamelde en optekende? Het is inderdaad zoals Alexander Münninghoff op de voorpagina schrijft: ‘Een kolossaal verhaal, een levensles voor ons allen.’ Ik heb WOII zelf niet meegemaakt en heb ook geen familieleden die de holocaust tot in het diepste meemaakten maar door erover te lezen leer ik. Ik leer veel uit het verhaal van tante Roosje met in het bijzonder over hoe wijdverspreid het Nationaalsocialisme is geweest in ons land met alle kwalijke gevolgen daarvan. Paul Glaser deed een zoektocht naar het verhaal van tante Roosje en vond zo ook grote delen van zijn familie-verhaal. Het is mooi om te zien hoe Paul gepassioneerd en gedreven alle puzzelstukjes bij elkaar bracht en het verhaal van Roosje Glaser op een bijzondere en fascinerende wijze beschrijft.
