Opgegroeid in een provincie met een historie van kolenmijnen en de sluiting ervan heb ik dit boek met veel interesse gelezen. De gaskolonie, een boek van Margriet Bransdma, Heleen Ekker en Reinalda Start, geeft een uitstekend en verhelderend inzicht hoe het precies zit met betrekking tot Groningen, het Gas en de Groningers. De ingewikkeldheid in Groningen ontrafelt is de kern in dit boek. De auteurs geven goed inzicht in die enorme complexiteit en hoe het zo complex heeft kunnen worden. Het begon allemaal in 1959. Toen werd in de buurt van Slochteren aardgas gevonden. De winning ervan levert ons land en een aantal oliemaatschappijen sindsdien zeer veel geld op. Nederland draait op aardgas. Het gaswinningsgebied wordt intussen getroffen door aardbevingen, bodemdaling en schade aan huizen en andere gebouwen. Jarenlang is ontkend dat die aardbevingen iets met de gaswinningen te maken zouden hebben. De vraag is dus gerechtvaardigd: wat levert dat gas Groningen eigenlijk op?De drie journalisten gaan op onderzoek uit en komen er al snel achter hoe gigantisch groot de belangen zijn die gepaard gaan met de gaswinning, hoe groot de ellende van de gedupeerden is en hoe weinig rekening gehouden is met veiligheidsaspecten. Dat laatste kwam ondubbelzinnig naar buiten toen de Onderzoeksraad voor Veiligheid haar bevindingen publiceerde. Groningen heeft als wingewest gediend, de bevolking heeft vooral de ellende op z’n bord gekregen. Uit gesprekken met wetenschappers, politici, journalisten, bewoners en andere betrokkenen belichten in dit boek de problematiek van de gaskolonie Groningen. Het boek is een goede reconstructie van hoe onze nationale trots – de gaswinning – is verworden tot nationaal hoofdpijndossier.
