Helden

Buiten, Liefde Geef een reactie

Hebben jullie Max Verstappen ook gezien zondag? Wat een held! Door alle spanning en emoties kon Mon voor de televisie zijn pijn even vergeten. Mon heeft altijd pijn, regelmatig heel veel pijn. Vaak draagt hij die heftige pijn, vaak ook niet. Je hoopt op een wonder wanneer die pijn alles overheersend en ontregelend is. Vandaag ging ik in de natuur op zoek naar zulke mirakels. Van het bronnetjesbos in Elsloo, door het Bunderbos tussen Geulle en Elsloo. De eerste kabouterdeurtjes op mijn pad zijn dicht. Niet thuis, helaas. Dit soort mirakels zitten er dus niet in vandaag. Ik loop verder. Ik was hier al vaker, maar ook vandaag kom ik in delen van het bos waar ik niet eerder was. Het is prachtig hoe overal op de hellingen allerlei bronnen ontstaan. Ik geniet van het geluid van al die stroompjes. Zoveel zag ik er nog niet op eerdere tochten. Bronnen en beken voegen samen en gaan via de duiker onder het spoor door.  Door de duiker lopen is indrukwekkend en spannend. Ondanks de duisternis en alle nattigheid is het voetpad in de duiker goed begaanbaar. Na een aantal trappen op en ook weer af loop ik bij de Piemelehook het bos uit. Hier in dit deel van Geulle werden gedurende lange tijd alleen maar jongetjes geboren vandaar de naam Piemelehook.  Later loop ik langs de visvijver over het eerste droge goed begaanbare pad van vandaag. Op de terugweg over het inspectiepad langs het Julianakanaal waar de bollen maretak in de bomen kilometers lang indruk maken. Terug in het Bunderbos is het weer veel trap op en af. Het is behoorlijk modderig vandaag en daar waar de bevers hun best doen, is het een hele uitdaging om over het pad naast de Hemelbeek te gaan. De beverdammen sturen het water van de Hemelbeek over de wandelpaden. Overal zie je afgeknaagde boomstammen. Paadjes door het hoge gras waar bevers vast ‘s nachts hun oogst doorheen slepen. Ook best miraculeus om te zien. Op de terugweg langs kasteel Elsloo, door de oude dorpskern en nog een laatste trap door het bos. Het is best heldhaftig wat die bevers bewerkstelligen in het bos en langs beken, het was heldhaftig was Max Verstappen zondag liet zien…..maar voor mij….iemand die al zoveel jaar, zoveel pijn ervaart en draagt…dat is pas een hele grote held. Na een wondermooie middag rij ik naar huis, naar mijn grootste held.

< VorigeVolgende >

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *