Vandaag was ik terug in het heuvelland. Ik was hier wel vaker, ook recentelijk nog met een fijne vriendin, maar ik was vandaag echt terug. Ik liep daar waar ik in de zomer 2005 veel met Mon gewandeld heb. Destijds wandelden we hier bijna elk weekend. ‘s Morgens al vroeg in de auto voor mooie wandelingen tussen de heuvels bij Epen, Slenaken of Mechelen. Na afloop samen wat eten op steeds hetzelfde terras in Epen. Mijn route start vandaag in Mechelen waar ik over een mooi voetpad langs de Mechelderbeek het dorp uit loop. Het heeft vannacht geregend, de ochtendluchten zijn nog dreigend, maar de voorspelling voor vandaag was en is droog. Het ruikt trouwens heerlijk, die regendruppels op alle groen hier. Die geur, het herinnert me aan 2005. Ik geniet opnieuw van indrukwekkende vergezichten over de heuvels. Ik loop langs mooie achtertuinen richting Elzettergrub en geniet van de mooie typisch Limburgse vakwerkhuizen, grillig verspreid door het landschap. Het gaat langs veldkruizen en stegelkes. Heel veel stegelkes oftewel draaihekjes. Ik loop richting Vijlen langs kilometers wijngaarden. Indrukwekkende hellingen vol prachtige donkerrode druiven voor de Sauvignon Gris. Ik snuif de heerlijke geur van de druivenranken. Van frambozen en bessen in de bermen langs mijn route. Van natte weilanden en het hoge gras. Het is lang geleden dat ik een natte broek had. De zon is voorzichtig vanmorgen, zo af en toe tussen de wolken lukt het. In de loop van de ochtend steeds meer. Het ruikt heerlijk fris vanmorgen en herinnert me aan de wandelingen met Mon. Zelfs de geur van paardenpoep roept herinneringen op. Door een smal paadje naar de kerk van Vijlen, die in de wijde omgeving steeds goed te zien is. Ik weet het weer. Ik liep hier ooit met Mon samen, in de zomer van 2005. Over mooie veldwegen tussen allerlei akkers en weilanden, langs beekjes en over holle wegen. Het landschap, de paden, het is schitterend afwisselend hier. Dan langs het wijndomein St. Martinushof. De grote, hoge deuren staan open, De geur van het wijnmaken is van veraf al ruiken. Het is het grootste wijndomein van Nederland en het eerste in Nederland dat rode wijn produceert. Ik kom door buurtschappen als Rott en Elzet. Over paden met mooie namen zoals het Huntjespaadje en Koningsvoetpad. Door het Mechelderbeekdal, daar herken ik de paadjes uit 2005, ik kom voorbij het bankje waar Mon en ik een boterham en een appel aten. Ik loop opnieuw door de weilanden van toen, nu met koeien die daar rustig liggen nieuwsgierig te zijn als ik vlakbij langs loop. Langs vogelhutten, wilduitkijkposten en menig indrukwekkende insectenhotel. Sommige vogelhutten waren er toen ook al, de insectenhotels zijn nieuw. Ik merk steeds meer herinneringen aan Mon, met Mon hier. Terug bij de auto is mijn broek opgedroogd en besef ik dat ik de koffie onderweg heb overgeslagen. Ik besluit in de auto te stappen en naar het terras in Epen te rijden, daar te genieten van het prachtige uitzicht over het heuvelland, van een heerlijk broodje en de zoete herinneringen van de zomer van 2005. Ik ruik de herinneringen aan Mon. Ze geuren heerlijk.
