Wat een kracht hebben de vrouwen die Annemarie van Geel in haar boek Hakken in het zand beschrijft. Vrouwen die de grenzen opzoeken of beter gezegd: vrouwen die laten zien hoe je met grenzen in het je bestaan kunt omgaan. In een land als Saoedi-Arabië waar mensenrechtenschendingen aan de orde van de dag zijn en waar vrouwen ondergeschikt zijn. Achter deze sluier van conservatisme en repressie gaat Annemarie van Geel in Hakken in het zand op zoek naar verhalen van Saoedische vrouwen zelf. Ze ontmoet studentes, vrouwenrechtenactivistes, kunstenaressen, zakenvrouwen en oma’s. Vanuit onverwachte invalshoeken belicht Annemarie Van Geel Saoedische visies op onderwerpen als het geloof, de positie van de vrouw en het wel of niet hebben van gelijke rechten. Ze schrijft op levendige wijze over daten op z’n Saoedisch, kunst, de religieuze politie, sociale media en lingeriewinkels. De schrijfster laat zien hoe Saoedische vrouwen hun leven vormgeven, waar ze van dromen en waar ze mee worstelen, hoe ze denken over de kloof tussen mannen en vrouwen, hoe ze verliefd worden en hoe ze tegen het Westen aankijken. Hakken in het zand is een boek over liefde, hoop en verzet en zet je heersende beeld van Saoedische vrouwen op zijn kop. Een helder geschreven boek dat je regelmatig bij de keel grijpt maar waarin je als lezer ook gedwongen wordt tot zelfreflectie en je dwingt de waarden van leven in een land als Nederland nadrukkelijk te zien en te waarderen. Kortom een prachtig, goed boek. Een ware mustread.
