Een goed boek moet ons niet iets geven, maar iets afnemen: een van onze onzekerheden. Het is een uitspraak van J.Greshoff en het boek Helpen bij verdriet en verlies van Manu Keirse begint er mee. Het is treffend en waar: Onzekerheden met betrekking tot omgaan met verlies en verdriet wegnemen, dat doet dit boek zeker. Manu Keirse weet als geen ander – in alle rust en met volle overtuiging – uitleg te geven aan omgaan met verlies en verdriet. Dat van jezelf of dat van een ander. Het is een mooi boek waarin verschillende ‘soorten’ verlies en rouw worden aangehaald. In alle gevallen is het belangrijk is het om 3x te luisteren, zegt Manu Keirse. Vervolgens laat hij zien hoe heftig en verkeerd vooroordelen kunnen zijn. Rouw is geen ziekte, dat is misschien wel de essentie van dit prachtige, inspirerende boek. Tegelijkertijd is het ook een zwaar boek dat de ernst van rouw en verlies laat zien en zeker als je ervanuit gaat dat alle rouw en verlies door ieder mens zo ervaren wordt, dan is het een heftig boek. Toch las ik dit boek meer als: Zo zou rouw en verdriet kunnen zijn, het hoeft niet voor iedereen dezelfde zware ervaring te zijn. Die gedachte gaf me rust en vertrouwen ook naar het verdriet van anderen toe. Je ontdekt het goed door goed te luisteren, door 3x te luisteren naar mensen in rouw met verdriet, zegt Manu. Luisteren als in verbondenheid zoeken en creëren. Als in openstaan en ruimte geven aan mensen met verdriet. We hebben het niet geleerd, omgaan met onze eigen rouw en verdriet of met mensen met rouw en verdriet. We vinden het vaak moeilijk om belangstelling te tonen en mensen in rouw en met verdriet te bevragen. Te vaak gaan we met een boogje om hen heen, want ook hier voeren ons onze vooroordelen vaak naar een zijafslag en luisteren we niet, stellen we de verkeerde vraag. Manu Keirse wijst ons de weg hoe we wel kunnen helpen, zeker dit boek is een prachtige, inspirerende en wijze hulp daarbij.
