Het is weliswaar een klein boekje, maar een groot wakkerschudden wat Ewald Engelen doet met zijn boek Het is klasse, suffe, niet identiteit! Sinds de Fortuyn-revolte van 2002 staart de babbelende kaste zich blind op identiteitspolitiek. Talkshows, praatprogramma’s, nieuwsrubrieken, kranten, tijdschriften: het gaat al vijftien jaar lang over de islamisering van Nederland, hoofddoekjes, dubbele nationaliteiten, gender-neutrale rompertjes, de onverenigbaarheid van de islam met ”onze” waarden, en de vraag wie wij zijn. In dit boek betoogt Ewald Engelen dat daardoor de echte oorzaken van het electorale ongenoegen onbenoemd blijven: torenhoge woonlasten, slecht onderwijs, stagnerende inkomens, toenemende ongelijkheden, afnemende biodiversiteit, zorgen om de levenskansen van kinderen en kleinkinderen, en een elite die weliswaar doet alsof ze er voor de gewone Nederlander is, maar er tegelijkertijd diep op neerkijkt. Het effect daarvan is dat mensen zich niet gezien en gehoord voelen. Dat gaat broeien en vertaalt zich in wantrouwen naar politiek en bestuur. Mensen keren zich tegen de huidige politici. Ewald Engelen pleit voor eerherstel van de aloude klassenstrijd om de groeiende kloof tussen burger en elite te overbruggen en Nederland een links-populistische toekomst in te voeren. Iemand schreeft over dit boek: “Een duidelijke en heldere analyse over Links en hoe de linkse politiek de weg is kwijt geraakt door alleen maar aandacht te besteden aan sociaal-culturele issues/kwesties. Ewald Engelen herinnert ons aan het feit dat sociaal-economische ongelijkheid de basis vormt voor ongelijkheid op alle fronten.”
