Het mantelzorg compliment

In maart van dit jaar kreeg ik weer het jaarlijks mantelzorgcompliment. Het mantelzorgcompliment is voor mantelzorgers die langdurig en intensief een familielid, partner, vriend of kennis verzorgen. Het gaat om zorg waarvoor anders professionele hulp nodig is. Ik zorg nu reeds ruim 3 jaar voor mijn echtgenoot, die als gevolg van een ongeval in huis gehandicapt raakte. Ik kreeg dus dit belastingvrije bedrag van 250 euro in maart van dit jaar. En zoals vaker wanneer ik een geldbedrag cadeau krijg, denk ik: niet zomaar in je beurs stoppen, want dan gaat het gewoon mee op. En de goede voornemens ten spijt: het gaat ook vaak gewoon op. Maar dit keer dacht ik: dat gebeurt me nu niet. Ik geef het gelijk uit! Ik besteed het aan een van mijn #zorgvoormijzelfmomenten.

De combinatie werk en mantelzorg hakt er (soms) behoorlijk in. Sinds enige tijd prik ik regelmatig, 1 x in de week, een avondje voor mijzelf. Ik geniet dan meestal met een vriendin van een heerlijk diner, een goed gesprek, een leuke filmavond of gewoon een lekkere kop koffie. In een van mijn eerdere blogs vertel ik meer over deze #zorgvoormijzelfavondjes.

Ik kies dit keer voor een hele zorgvoormijzelfdag en boek – samen met Eliane – een verwenarrangement bij Thermea 2000. Met Eliane maakte ik vorige jaar kennis via Twitter. Nieuwsgierig naar haar tweets over respijtzorg, haar blog en wat zij allemaal onderneemt ben ik haar gaan volgen. In het najaar van 2011 schreef ze over het respijtzorg-weekendje Zuid-Limburg. Ze schreef dat, terwijl haar gehandicapte man de hele dag in Domaine Cauberg verzorgd achterbleef, zij heerlijk relaxte in Thermae 2000. Onze afspraak was gauw gemaakt: bij een volgend weekend in Zuid-Limburg zouden Eliane en ik samen een dagje Thermae 2000 doen. Zien of de klik er ook IRL (in-real-life) is, elkaar beter leren kennen, ervaringen uitwisselen enz.

Zondag 18 maart 2012 was het zover. Een hele dag samen met Eliane ontspannen en elkaar beter leren kennen was een heerlijk vooruitzicht. Tegelijkertijd ook een boel geregel thuis. Maar eenmaal gereserveerd moest ik wel……….En door tijdig te reserveren had ik ook genoeg tijd om thuis zaken te regelen.
In het blog “Een adempauze komt niet vanzelf ”  en op de blogsite Mantelwerker* lees je met welke voorbereiding ik aan deze dag begon. Dat zelfde geldt ook voor Eliane, ook zij schreef over haar voorbereiding op deze verwendag.

Als ik om 9.30uur bij Domaine Cauberg aan kom, staat Elaine al buiten te wachten, klaar om helemaal te ontspannen en te genieten van een heerlijk dagje sauna samen. Ze stapt in de auto en gezellig rijden we verder naar Thermae 2000. Bij de balie horen we de uitleg over onze verwendag en krijgen het pakket mee, dat bij ons arrangement hoort. Op zondag wordt het in de loop van de dag meestal heel druk in de sauna, dus beginnen we daar.  Het is nog lekker rustig die ochtend  in de sauna’s, we kiezen een sauna waar we alleen zijn en kunnen doorgaan met kletsen en kennismaken.

We kennen elkaar nog niet zo lang en eigenlijk alleen via het internet. We praten over onze achtergrond, wie we zijn, maar natuurlijk komen we ook steeds terug bij dat wat ons bindt: de zorg voor onze echtgenoten. Daarbij is steeds maar een half woord nodig, maar ook geldt hier weer: gedeelde smart is halve smart. Niet vanuit zielig doen, maar gewoon herkenning van wat je allebei meemaakt en waar je tegenaan loopt. Herkennen hoe je allebei groeit in het proces. Doordat er zoveel herkenning is, voelt het gelijk ook als een erkenning. Ik heb het “voordeel” dat de echtgenoot van Eliane 3 jaar eerder dan mijn echtgenoot gehandicapt raakte en ik leer van deze meer jaren zorg- en mantelzorgervaring van hen beiden.
Tijdens een gezonde lunch praten we verder, de tijd is eigenlijk veel te kort of praten we teveel? Na de lunch is het tijd voor een wellness-massage. Heerlijk ontspannen liggen we op de massagetafels en ik geniet van elke minuut.
Welriekend van de massage-olie gaan wij naar het zwemgedeelte en komen precies op tijd voor het volgende uit ons verwenarrangement: de floating-sessie. Heerlijk om ook die ontspanning samen te delen. Want daar gaat het vandaag toch vooral om: ontspanning en het sociale contact.
Als we die ontspanningsmomenten gehad hebben, kan het gesprek weer verder. In de bar bij een drankje, in het zwembad binnen, buiten, in de draaikolk, een whirlpool, nog een whirlpool, de draaikolk nog een keer, gespreksstof genoeg. De massagestoel aan het einde van ons arrangement was iets minder: het lijkt soms wel of je kuiten fijngeperst worden en of je uit de stoel geduwd wordt. Afgezien daarvan was het een heerlijke dag en dan is het alweer later dan we gedacht hadden. Het miezert buiten inmiddels een beetje. Ik zet Eliane bij het hotel af en loop nog even mee om haar man ook te ontmoeten. Het is een korte ontmoeting, het eten is al geserveerd, maar we spreken af elkaar bij hun volgend bezoek Zuid-Limburg elkaar weer te ontmoeten.
Als ik thuis kom zit mijn man – samen met mijn zus en schoonbroer – gezellig aan de koffie. Alles is goed gegaan, ook zijn dag is omgevlogen. We genieten samen met mijn zus en schoonbroer van het avondeten. Tegen tien uur gaan ze naar huis en neem ik de zorg weer over. En ik kijk terug op een hele mooie en bijzondere besteding van mijn mantelzorgcompliment.

*het blog Mantelwerker is een gezamenlijk blog van meerdere mantelzorgers die daar hun persoonlijke ervaringen rondom zorg en mantelzorg delen op het internet. Het is een initiatief dat in 2011 ontstaan is en nog verder kan groeien in aantal mantelzorgers en mooie verhalen.

5 april 2012