Heuvels van het paradijs | Mineke Schipper

Samenleving

Met Heuvels van het paradijs wekt Mineke Schipper evenveel bewondering als verwondering, aldus NRC. Daar ben ik het hartgrondig mee eens. Mineke Schipper beschrijft in haar boek hoe in allerlei culturen over het vrouwelijk lichaam werd gedacht en put daarbij zowel uit primaire en secundaire literaire bronnen als uit beeldhouw- en schilderkunst. Sinds mensenheugenis is het vrouwelijk lichaam begeerd, bewonderd, gebruikt en misbruikt, de reclame kan niet zonder. Mannen en vrouwen hebben elkaar altijd nodig gehad, maar waarom kregen mannen meer macht dan vrouwen? Antwoorden op die vraag hebben alles te maken met anatomie. Door de eeuwen heen hebben vooral mannelijke vertellers, kunstenaars en geleerden hun licht laten schijnen op lichaamsdelen die ze niet hadden: borsten, baarmoeders en vulva’s. Ook de populaire cultuur is er altijd dol op geweest. De vrouwelijke sekse heeft, naast menselijk leven en seksuele lust, angsten gebaard: angst voor de magie van tepels, maagdenvlies en menstruatiebloed. Angst voor duistere gangen vol schrikbarende begeerte, waarin het meest kwetsbare mannelijke deel heldhaftig zijn weg moest zoeken. Angst voor afhankelijkheid van moeders en andere vrouwen. Bij wijze van geruststelling heeft de mythologie mannelijke scheppers bedacht en is vrouwen de toegang tot openbare functies vaak ontzegd vanwege hun “afwijkende’ anatomie. Wie zich in deze rijkgeschakeerde erfenis van macht en onmacht verdiept, raakt bevangen door intens medelijden met de mensheid. Dit onthullende (en soms hilarische) werelderfgoed biedt niet alleen helder inzicht in de wereld van voor #MeToo, maar ook in de manier waarop we, bewust of onbewust, vandaag nog vaak met elkaar omgaan. Mineke Schipper laat het allemaal passeren in haar boek, ze wisselt fascinerende verhalen, vaak met gruwelijke details, af met haar eigen ervaringen in o.a. Congo. Dat alles samen maakt het een indrukwekkend, lezenswaardig boek. Voor mannen en vrouwen. 

< VorigeVolgende >