Klimaatverandering is dagelijks in het nieuws. Met politieke, economische, mondiale en nationale keuzes en dilemma’s. Het gaat dan veel over wind- en zonne-energie-mogelijkheden en het minderen van het gebruik van fossiele brandstoffen. Maar zit het wel in vooral deze ’technische’ (en financiële) keuzes die momenteel vooral onze aandacht krijgen? Na het lezen van dit boek denk ik er toch anders over. In Na het Neoliberalisme combineert Hein-Anton van der Heijden klimaatverandering met sociale bewegingen en politiek en maakt daarmee zichtbaar dat klimaatverandering vooral moet gaan over grote gedragsveranderingen, van ons samen en individueel. Gedragsveranderingen als overconsumptie of ons onverminderd streven naar meer en naar beter. Tegelijkertijd schets hij dat die gedragsveranderingen in het huidige neo-liberalistische tijdperk een enorme opgave zijn. Maar hij overtuigt de lezers van zijn boek (mij dus ook) van de noodzaak van die gedragsveranderingen en met name van de noodzaak voor minder consumeren om onze planeet – voor later – te beschermen en te behouden. Daar zou het in het dagelijkse nieuws, de debatten, discussies en dialogen met betrekking tot klimaatveranderingen meer over moeten gaan volgens mij.
