Tegen de kleurrijke achtergrond van het carnaval ontvouwt zich het verhaal van een man die niet alleen de dieperliggende lagen van het feest ontdekt – de warmte, de saamhorigheid, de serieuze ondertoon van de gein en dwaasheid – maar die zich ook afvraagt of hij dat nog echt wil, dag en nacht zorgen voor dit gezin, aldus de samenvatting bij dit boek. Iemand schreef: ‘Wat een geweldig boek!’ De samenvatting en deze recensie van het boek Naar de overkant van de nacht maakte me nieuwsgierig. Ik kocht dus dit boek van Jan van Mersbergen. Zelden stop ik in een boek, maar dit keer haakte ik halverwege af. Ik zocht voortdurend, op elke pagina opnieuw, naar de essentie van de schrijver; op de helft van het boek zag ik die nog steeds niet. Ik stopte dus, ik heb geleerd dat ik mag stoppen en leerde ook dat ik mij toch minder mag/moet laten leiden door recensies. Uiteindelijk is een recensie ook maar een gewone mening. Net als die van mij.
