Eigenlijk, eigenlijk niet fit genoeg om een flinke route te wandelen, ik had het hele weekend behoorlijke last van mijn maag en vanmorgen was het niet echt over. Ik heb een lieve vriendin die overtuigd is van de helende werking van de natuur. Dat in mijn gedachten, maar vooral mijn enorme eigenwijsheid maken dat ik wil wandelen vanmiddag. Het is een heiig dag, de zon wil niet echt vandaag. Ik loop door Rijckholt en Gronsveld, twee mooie dorpjes ten zuiden van Maastricht. Er staan behoorlijk wat fruitbomen in deze omgeving en zelfs ook hier een wijngaard. Vervolgens begin ik aan een klim om een flink stuk door het Savelsbos te lopen. Dat was behoorlijk pittig, veel omhoog en ook weer omlaag. En de pratschj is op veel plekken paadjesbreed. Maar ik geniet van de prachtige gekleurde herfst, van onverwachtse doorkijkjes, diepe dalen en slingerende paadjes. Ik tel de trappen van het trappenpad, 180 stuks naar beneden. Van het heiig weer is in het bos gelukkig niet zo heel veel te merken, de herfst kleurt prachtig door het hele bos. Het is indrukwekkend mooi. Als ik thuis kom heeft Mon samen met de thuishulp een gezellig middag gehad, ze keken foto’s en hadden koffie met vlaai. En mijn maagklachten? Verdwenen! Ik voel er niets meer van. Zou mijn lieve vriendin dan toch gelijk hebben…?
