Opnieuw ziek, nog steeds ziek

Buiten, Klein geluk Geef een reactie

Mon is nog steeds of weer opnieuw ziek. De urineweginfecties volgen elkaar op, de huisarts schrijft opnieuw medicatie voor, kuur afmaken svp en dan moet het over zijn. Tot die tijd veel pijn, veel en vaak plassen en nog wat meer ongemakken. Maandag kon ik niet van huis, vandaag probeer ik het. Als de thuishulp binnenkomt trek ik mijn jas aan. Het is koud en bewolkt. Maar vooral loslaten Marjo…. hij is in goede handen…. Mijn route gaat vandaag van Schimmert naar Houthem. Over voetpaadjes achter langs tuinen, over veldwegen langs akkers, met ook nu nog heel lang de Reusch van Schimmert in beeld. De modder was onverwachts op veel plekken een echte uitdaging, maar de vergezichten op het plateau van Schimmert en de mooie kerstversieringen in en om de vele mergelhuizen in Houthem maakten veel goed. Het Kloosterbosch was onbekend voor me, maar ik genoot van de stilte en rust die ik daar ervoer. Na een bezoek aan de Sint-Gerlachkapel met de prachtige mozaiekwand is er koffie en vlaai halverwege en dan verder onder de dalbrug van de A79 door terug naar Schimmert door het Ravensbosch. En dan loop ik zomaar op een stukje Pieterpad. Mijn eerste stukje van dit item op mijn bucket-list! Ooit….ooit….ooit. Ik loop verder over smalle voetpaadjes en bospaadjes langs beekjes en bronnen. En dan omhoog, heel steil omhoog in het Ravensbosch. Blij met het bladerendek op de steile helling, met modder was dit vast niet gelukt. Boven geniet ik van het uitzicht over de akkers aan mijn rechterkant, met links de diepte van het Ravensbosch. Met de Reusch van Schimmert weer voor me, een paar regendruppels, terug na 11 km bij de auto. De modderschoenen gaan in de kofferbak en op de sokken naar huis. Daar ging het ook redelijk qua pijn en vermoeidheid. Het was al bij al weer (ook thuis) een mooie ochtend.

< VorigeVolgende >

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *