Doen jullie dat ook? De vragen van de theezakjes beantwoorden bedoel ik. Ik probeer het regelmatig. Vragen als ‘Hoe ziet je ochtendritueel eruit?’ of ‘Wat was je eerste baantje?’ zijn vrij snel beantwoord. ‘Met welke beroemdheid zou je een dag willen ruilen?’en ‘Wat staat er op je favoriete foto?’ Daar moet al ik wat langer over nadenken. ‘Zou je een jaar vooruit of achteruit willen?’ Oei, daarmee kun je alle kanten op. Wat mijn favoriete sprookje is of mijn grootste wens? Tja, durf ik te dromen… Wat was voor jou een levensveranderende ervaring? Nou, die weet ik wel: toen Mon op 21 december 2008 viel…! Wie of wat neem je mee naar een onbewoond eiland? Tuurlijk neem ik Mon mee maar kan ik dan wel de zorg en ziekte thuis laten? Bij wie kun je uithuilen? Ik heb een buurvrouw met een gouden randje…. Uithuilen doe ik bij haar en dat ze me dan ook weer met beide benen op de grond zet. Fantastisch gewoon. Wat wil je voor deze week? Ik wil 2x in de zon wandelen deze week. En dat is gelukt. Vandaag liep ik samen met mijn lieve vriendin een mooie route bij Houthem. Bijna gelijk vanaf de auto ging het direct flink omhoog richting Curfsgroeve. Maar dat was de moeite waard. De natuur in deze voormalige grindgroeve schittert in de prachtige ochtendzon en samen met de stilte van de ochtend is dat adembenemend mooi. We lopen vandaag door de prachtige natuur van De Dellen, een uitgestrekt natuurgebied met loofbomen, diepe dalen en prachtig glooiende weilanden afgewisseld met indrukwekkende groeves en mergelwanden. Overal kleurt de bodem groen van alle daslook die hier tierig groeit. Dan wijst Komoot ons rechtsaf….rechtsaf?….langs de koeien…? Ja, inderdaad het platgetrapte gras is ons pad door een wei met grazende koeien. Weliswaar nieuwsgierig komen ze naar ons toe, maar uiteindelijk hebben ze toch (gelukkig) meer belangstelling voor het frisgroene gras dat hen schijnbaar goed smaakt. Door ontelbare hekjes, stegelkes en poortjes lopen we verder richting Vilt. Vlak bij de Meertensgroeve sta ik opeens oog in oog met een ‘ondernemend’ zwijn en een kudde geiten. De geiten liggen rustig te liggen langs het pad, het varkentje is wat nieuwsgieriger en komt op mijn camera af. Oeps…klik….en dan snel doorlopen…. De Meertensgroeve is indrukwekkend mooi. Rondom lopend kun je alles wat in die grote gapende groene ruimte groeit en bloeit bewonderen. Aan de overkant zien we hoe landgeiten langs de steile hellingen klimmen. Langzaam dalen we af door prachtige bossen over slingerende bospaadjes richting de oevers van de Geul. Dicht langs de oevers zien we het intensieve werk van de bevers die hier gigantisch huishouden en aan onze andere hand indrukwekkende mergelwanden en veel, heel veel afgebroken takken en omgewaaide bomen. Na nog een prachtig stuk door een zonnig Ingendael zijn we terug bij ons startpunt, waar de koffie al heerlijk geurt en de vlaai als altijd goed smaakt. Wij rijden terug naar huis. Mon moet eind deze week naar het ziekenhuis voor een poliklinische ingreep…die voor hem niet poliklinisch kan maar met een dagopname. Vraag het me nog eens….wat zou ik voor deze week willen? Dat hij ‘s avonds weer gewoon thuis is.
