Ik ben fan van Komoot, de batterij van mijn iphone ook. Jl zaterdag was na afloop van mijn wandeling de batterij van mijn telefoon bijna leeg. ‘Je moet een powerlader komen, hartstikke handig, je hebt zo altijd reserve bij je en het past gewoon in je rugzak’, tipte een vriendin. Thuisgekomen googlede ik gelijk. Mon kocht vaker en meestal on-line. Ook al zijn Apple-spullen. Een maand geleden viel zijn PC plotseling uit. Het lukte weliswaar om weer te herstarten, maar het ding zou toch nagekeken moeten worden. Of een nieuwe opperde Mon en hij zocht op de Appel-site naar de mogelijkheden. ‘Niet te duur’ zei ik nog. Daar bleef het toen bij. Ik vond die zaterdag gelijk de juiste powerlader voor mijn Iphone. Bestellen dan maar? Een klik….in het winkelwagentje dus…? Dan verstijf ik. Op het beeldscherm verschijnt het winkelwagentje met daarin 5 producten: een nieuwe pc, een nieuwe beeldscherm en nog wat toeters en bellen….! Lieve help, hij heeft de PC die hij wilde vlak voor zijn overlijden in het winkelwagentje gezet….! Wat nu? Veeg ik het uit? Ik hoef immers geen PC….maar ik ben even niet in staat om dit te verwijderen. Alsof ik een stukje Mon verwijder….Later misschien dan?…..ik besluit het te laten staan en klik de site weg. ‘Verdriet komt op de meest onverwachtse momenten’ zei een vriendin vlak na het overlijden van Mon….ze heeft gelijk. Zonder powerlader ga ik vandaag richting Kerkrade. De route is niet zo lang dus ik kan gemakkelijk zonder. Verborgen tussen de bebouwing van Kerkrade ligt de Anstelvallei. Daar ga ik naar toe. Het is een prachtig uitgestrekt gebied langs de Cranenweijer, een stuwmeer midden in de stad. Het is het enige stuwmeer van ons land. Indrukwekkend groot ook, een waar paradijs voor allerlei watervogels. Vogels die gewend zijn aan wandelaars en vissers. Het uitgestrekte water draagt alle geluiden, de stemmen van de vissers aan de overkant zijn duidelijk te horen. Fascinerend gewoon. Ik loop over mooie bospaden die kronkelend de randen van de vijvers volgen. Via trappenpaden omhoog en verderop weer naar beneden. Langs kasteel Erenstein, de vijvers en een bruidspaar in de prachtige kasteeltuin genietend van hun mooiste dag. Opnieuw indrukwekkende hoge, dikke bomen en onverwachtse hoogteverschillen in het bos. Onder de tunnel van het miljoenenlijntje door. Er staan bomen bovenop de tunnel, hoe gaaf is dat? Ik kom in het mooie stadspark van Kerkrade, dat vooral niet te keurig maar wel heel kleurig is. Een stukje door het kleurrijke stadscentrum, koffie en een broodje op de Markt en dan weer verder richting Hambos. Een mooi bos aan de andere kant van Kerkrade, waar de hoogteverschillen onverwachts effe pittig zijn. Langs de Anstelbeek, dan kan ik opeens niet meer verder. Het pad langs de beek houdt op. Omkeren dus, maar mijn gevoel voor richting laat me in de steek. Loop ik naar het zuiden of noordwaarts? Geen idee eigenlijk. Gelukkig heb ik komoot en zie ik op mijn scherm hoe ik kan omlopen. Een pittige extra klim weliswaar maar het lukt. Dan kom ik terug bij de tunnel onder het miljoenenlijntje en herken waar ik ben. Nog een laatste stuk door de schitterend tuinen van Kasteel Erenstein. Terug bij de auto is de batterij van mijn telefoon nog goed vol. De powerlader koop ik een ander keertje…gewoon in de winkel denk ik.
