Niet altijd even makkelijk om te lezen maar wel heel hard de moeite waard, dus vooral even doorbijten. Of lees het in de originele Engelse taal. Want na het zien van enkele gefilmde interviews met Anand denk ik dat de moeilijkheid qua lezen met name veroorzaakt wordt door de droge, monotone Nederlandse vertaling en niet door de inspirerende woorden of essentiële boodschap van Anand Giridharadas in Waarom de superrijken de wereld niet zullen veranderen. De rijken en machtigen sponsoren goede doelen en culturele instellingen en doen veel aan liefdadigheid. Ze benadrukken vaak dat ze een positieve bijdrage willen leveren aan de wereld, maar kijken zelden naar hoe ze zelf minder schade aan zouden kunnen richten. Waarom zouden onze grootste mondiale problemen moeten worden opgelost door superrijken, in plaats van door onze democratisch gekozen instituties – die door diezelfde superrijken worden uitgehold via belastingontduiking en lobby’s? Dat vraagt de schrijver zich nadrukkelijk af. Mondiale problemen die vaak ook door de superrijken zelf veroorzaakt zijn. Anand Giridharadas stelt in dit fascinerende boek dat we ons niet afhankelijk moeten maken van giften van de superrijken, maar meer gelijkheid en eerlijkheid moeten eisen van het bedrijfsleven en de politiek. Het is fascinerend te zien, te lezen hoe superrijken (onbewust) democratieën juist doen afbrokkelen en ondermijnen door hun filantropische initiatieven. Een ernstig gegeven, superbelangrijk om dat tij te keren. Ik moest tijdens het lezen regelmatig denken aan Rutger Bregman en zijn pleidooi tijdens het Wereld Economisch Forum 2019 in Davos waarin hij nadrukkelijk zei dat er te weinig gepraat werd over hoeveel de allerrijksten afdragen aan de samenleving. “Stop de filantropie, betaal eens belasting. Belasting, belasting, belasting”, riep hij, “de rest is bullshit.” Hij heeft gelijk.
