Met haar columns in het Parool tovert Roos Schlikker elke keer een glimlach op mijn gezicht. Het is voor mij altijd een mooi begin van de zaterdagochtend. In het boek ‘We rommelen maar wat aan’ heeft ze een deel van haar columns gebundeld. Roos speelt met taal, misschien vind ik dat nog wel het mooiste. Ze is openhartig over haar leven als moeder en vertelt met heel veel humor over al haar gestuntel. Dat gerommel is iets wat we allemaal herkennen uit ons eigen leven en maar lang niet altijd met iedereen delen. Roos doet dat wel, op een geweldige manier. Ik ben fan van Roos.
