Zelden las ik zo’n griezelig boek. Want ondanks het Akkoord van Parijs (2015) gaan we ook nu tijdens de “corona-dip’ stug door met business as usual. We lopen zo een grote kans op 3°C of zelfs 4°C temperatuurstijging, met fatale gevolgen. We staan voor de opgave om dezelfde daadkracht te tonen als bij “corona’, nu bij een veel sluipender, maar ook veel groter en permanent gevaar. Zes Graden beschrijft de gevolgen van de opwarming van de aarde, van 1°C tot en met 6°C. Het is een geheel nieuwe versie van ‘Zes graden’ uit 2008, destijds het beste Engelse wetenschapsboek. Mark Lynas vat vele honderden wetenschappelijke artikelen voor ons samen1°;. Hij deelt zijn boek in in 6 hoofdstukken: 1°; 2°; 3°; vanaf 4° durf je bijna niet meer verder te lezen . Het is geen eenvoudig boek, de wetenschappelijke basis maakt het niet altijd gemakkelijk leesbaar. Veel cijfermatige benadering, veel terugkijken naar prehistorische tijdperken. Ik raak er regelmatig de draad door kwijt, toch bereikt me de essentie van het boek. En daar word ik bang van….. want alle alarmbellen horen af te gaan over onze klimaat en het voortbestaan van mens en aarde. Marianne Middesma (directeur Urgenda) zei dat ze bang om het boek te lezen, ja dat was ik ook. Ik wilde echter niet wegkijken en las ‘dapper’ verder (kun je dapper lezen?). Ik ben uiteindelijk blij dat ik het boek uitgelezen heb. Ik besef nu nog meer dat het 5 voor, zoniet over, 12 is. Waar blijft de politiek en bestuur met hun angst en acties? Waarom richten we onze economie niet in met innovatie en op weg naar klimaatverbetering? Ik begrijp dat steeds minder.
