Meestal bij een inspirerend boek google ik naar de auteur. Soms tijdens het lezen al of zoals nu bij Ziek gelukkig deed ik dat nadat ik dit boek van Ruud ten Wolde uithad. En dan schrik ik, ik lees dat hij een week voor het verschijnen van zijn machtig indrukwekkende boek overleden is. Ik had hem willen schrijven hoe ik meegezogen werd in zijn verhaal en zijn inzichten, hoe hij me leerde om te gaan met het leven (en de dood). En hoe hij me wijst ongeacht mijn omstandigheden (klein) geluk te vinden en te koesteren. Ruud ter Wolde schrijft over zinvol leven met kanker, hij heeft het allemaal voor elkaar: een gewilde baan bij de televisie, een mooi huis in Amsterdam, een leuke relatie, twee Instagrammable katten en een fijn sociaal leven. O ja, en hij heeft kanker. Voor de derde keer. Ondanks zijn ziekte weet hij toch geluk te vinden in zijn leven. Hoe hij dat doet beschrijft hij uitgebreid in zijn boek. Ontroerend, inspirerend, positief, vol levenslust en humor. Ik leer vaak uit de boeken die ik lees, maar van Ziek gelukkig leer ik pas echt ontzettend veel: van Ruud, over het leven en vooral over mijzelf.
